AĞLIYOR GÖNÜL...
Sonbaharý hayatýn, artýk bu son dem..
Bahtýna yenilmiþ, geçiyor ömür.
Hüzünler içinde, þimdi yalnýz ben,
Hep seni özlüyor, aðlýyor gönül.
Feryad-ý figanda, çarpar yüreðim.
Hasret kaldý þimdi, sana gözlerim.
Bir tek hatýran bana, solan bir resimin.
Hep bana bakýyor, aðlýyor gönül.
Duymasan da sesimi, dönmesen bana.
Ben sana tutuklu, mahkumun sana.
Sensizlik içimde , bitmeyen yara.
Hep sana kanýyor, aðlýyor gönül.
Mevsimler dolandý, baharým nerede.
Yaralý bir kalp, býraktýn bende.
Þu ömrümün sonunda, þimdi her yerde,
Hep seni anýyor, aðlýyor gönül.
Geceler karanlýk, doðmuyor Güneþ.
Yýldýzlar arkadaþ, Ay bana yoldaþ.
Gözümden damlarken, iki damla yaþ.
Hep seni soruyor, aðlýyor gönül.
Vazgeçtim artýk, sensiz zamandan.
Uyandým þimdi ben, yalan rüyamdan.
Giderken sessizce, fani dünyamdan.
Hep seni arýyor, aðlýyor gönül.
Erdinç Sert
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.