Papatyalardan sor beni

Ateþ düþtü sol yanýma,
Yaktý tüm hücrelerimi.
Yaþ doldu gülen gözlerim.

Düþündüm senden öncesini.
Ya! Senden sonrasý…
Karmakarýþýk düþüncelerim.

Yoksa arsýz yüreðinde ;
Ruhsuz bedenine Can veren ,
Aðýna düþmüþ böcek misali,
Benmiyim kurban edilen.

Her çýrpýnýþýn tuzaðým oldu,
Koþtukca sana.

Her haykýrýþýn yönüm,
Ulaþtýkca kulaðýma.

Bilemedim ki…
Sahte sevgilerinde
Yüreðinde infazýmý.
Göremedim ki…

Hala gözlerinde o bakýþ.
Hala o sessiz çýðlýklar.
Sýr perdesi ardýnda sanki,
Yüreðinde ki o haykýrýþlar.

Bir varsýn bir yoksun.
Bat çýk sevdan yüreðimde.
Kelepçe vurdu aþkýn bana,
Kanattý ;
Yara açtý bileklerimde.

Dedim ki kendi kendime.
Aþk bumudur, bumudur sevdan.
Bumuydu özlediðin,
Bumuydu rüyan…

Düþünemiyorum.
Yalan dünyanýn, sahte aþklarý.
Böylemiþ demek,
Sevenlerin bahtlarý.

Þimdi ,
Düþtün yüreðimden, bir yaprak gibi.
Sonbaharý þimdi, geri kalan ömrümün.
Bir çiçek kadarmýþ ömrü aþklarýn,
Artýk,
Papatyalardan sor beni.


Erdinç Sert

Sosyal Medyada Paylaşın: