MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

DEPREM
Erol ÇELİK

DEPREM


Mevsim sonbahardý önümüz kýþtý,
Yer göðe yükseldi gök yere düþtü.
Bu muydu kýyamet bu nasýl iþti?
Boynumuzu bükük koydu bu deprem

Saniye öncesi sýradan gündü,
Yýkýldý betonlar, taþ kuma döndü,
Kapandý kapýlar ocaklar söndü,
Boynumuzu bükük koydu bu deprem.

Yirmi üç Ekim’de Bir anda geldi,
Cabir’i, Necdet’i, Elif’i aldý.
Kundakta çocuklar anasýz kaldý,
Boynumuzu bükük koydu bu deprem.

Enkazýn altýndan iki göz baktý,
Yunusun gözüydü dünyayý yaktý.
Bu nasýl felaket? Her yeri yýktý,
Boynumuzu bükük koydu bu deprem.

Umutla enkaza baktý gözümüz
Yaþýyor dediler minik kýzýmýz
Azra bebek ile güldü yüzümüz
Boynumuzu bükük koydu bu deprem

Ruhum sakat oldu bedenim sakat,
Saldýðý acýlar yürekte kat kat.
Pazar günü onüç kýrkbirde saat
Boynumuzu bükük koydu bu deprem

Erol ÇELÝK/ÝZMÝR (ERCÝÞLÝ)


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.