Ne bir dondurma, ne de bir elma þekeri kandýrabildi beni Ýçini açmaya kýyamadýðým kumbaramda çocukluðumun ilk harçlýðýydýn..
Bu yüzdendi belki de cimriliðim
Aklýmda, fikrimde, kumbaramda sen Seni sana biriktirdim, bir görsen!
Patlayan bir topun peþinden koþan kenar mahallenin o en cennet sokaðýnda belki annesi duyar diye avaz avaz aðlayarak dizleri kanayan bir çocuðun, acýsý saklý yüreðimde...
Hatýrlar mýsýn "Öpte geçsin" derlerdi yara bandý rolüne bürünmüþ dudaklara Ve inanýrdý öz annesi tarafýndan kandýrýlmýþ, merheme muhtaç bütün fakir çocuklar..
Belki çok beklemez gidersin bu þiirden
Hadi, sende beni kandýr! "Öpte geçsin" Ruhumda biriken bir volkanýn, patlamaya hazýr sevgisi dudaklarýna. Sosyal Medyada Paylaşın:
korkmaz bıçkın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.