eski aðýtlarý
yemen sevgisi
belki
hiç tükenmeyen bir inilti
uzak daðlarda
okþayýþým
toplanýr bende kalýr
sokulurum soðumuþ yalnýzlýklara
anlamýn
karanlýk yüzü mahzun
gözlerin duru
kalbime tutsak týlsýmlý bakýþýn
benliðime sunulur
ezgiye dilekçedir adýn
tünelimde kör/düðüm
ifade bahane kalýr
sonra
jiletiyle izdüþüm al kana boyanmýþ
bilekleri kesilmiþ yaþanýr mý sevgili!
ve tahammül edilir mi acýsýna!
yeni
ve yanan
ölümsüz hazlarýmýz
var
soyundukça bedeni
çýplaklýðý giyinen ruh
kimsin?
geriye can þafaðýnda
gururu kýrýlmýþ sevgili
boðulmuþ hüzün býrakýyorsun!
aslýnda
kendi kendine
örülen de hüzündür
yazýnca
yazmadýðý her þeyi yarýda kalan
seni seviyorum terminalinde çogullaþan hýz
baþ dönüþü
pürüzsüz boyun
zayýf
bir kývýrcýk duraðýnda
belki son öpüþ
esrime tedirginlik
haylice solgun
konuþmasý morarmýþ
içeriden düþürülmüþ gecesi
bir yalýn unutuluþla
hüzündür
zaten hüzün revâdýr þimdi
varlýðým sus!
eksikliðin diriltir artýk þiirimizi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.