5. sanmýþtýk ki ikimiz yeryüzünde ancak birbirimiz için varýz ikimiz sanmýþtýk ki tek kiþilik bir yalnýzlýða bile rahatça sýðarýz hiç yanýlmamýþýz her an düþüp düþüp kristal bir bardak gibi tuz parça kýrýlsak da hâlâ içimizde o yanardað aðzý hâlâ kýpkýzýl gülümseyen -sanki ateþten bir tebessüm- zehir zemberek aþkýmýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Attilâ İlhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.