seni ben kallavi sokaðý’nda gördüm sen beni görmedin görmedin kapýlarý çaldým adýný sordum söylemediler öðrenemedim seni ben kallavi sokaðý’nda gördüm bir daha görmedim bilmedim belma sebil adýný yakýþtýrdým aklýma geldikçe her sefer gözlerinin mavisini bitirdim saçlarýnýn siyahýna baþladým
kallavi sokaðý’nda güvercinler benim karanlýk istanbul’um bir esnaf kahvesine oturdum belma sebil ya geçti ya geçer rüzgarýný içime doldururum kallavi sokaðý’nda güvercinler bunca yýl sönmemiþ umudum nisan deðilse mayýs perþembe deðilse pazar ben belma sebil’i bulurum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Attilâ İlhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.