KORKUNUN KRALLIĞI

geceleri bir ýslýk
penceremin altýnda birileri
beni çaðýrýyorlar
(yoksa yanýlýyor muyum)
koþup bakýyorum kimseler yok
sarayburnu’nda sis düdükleri
mektuplarým kayboluyor posta kutusundan
birileri çalýyor ama kim
geçen akþam yaðmuru deðiþtirdiler
yumuþak baþlamýþtý tatlý ve ýlýk
nasýl olduysa kestiremedim
az sonra sülfirik asitti gökten yaðan
(cam iplikleri halinde yaðýyor
deðdiði yeri eriterek
duman duman)

biryerlere gidecek oluyorum
ardýmda birileri
hayal meyal varla yok arasý
cigaralarýný avuçlarýnda saklamýþ
gözlerinde aynalý güneþ gözlükleri
(bilmem yanýlýyor muyum)
daha dün geceyarýsý
telefonda birileri
fakat konuþmuyorlar
bir bubi tuzaðý sessizliði hüküm sürüyor
türlü olasýlýklarla yüklü
olaðanüstü iri
bir o kadar da tehditkar
(bilmem yanýlýyor muyum)
beni dehþete düþürmek istiyorlar

nasýl oluyor anlamýyorum
gece yayýn bitmiþ televizyonu kapamýþým
ekranda ansýzýn birileri
kapalý demir bir kapý gibi suratlarý
gözleri ateþ saçýyorlar
gözlerinde tarifsiz bir hýþým
býyýklarý zifiri karanlýk
ele geçirebilirlerse beni öldürmek
besbelli maksatlarý
(yanýlýyor muyum neyim)
yanlýþ bir mýknatýs fýrtýnasý içindeyim
þiþe yeþili þerare atlamalarý
þurup kýrmýzýsý çakýntýlar
saðým solum her tarafým elektrik
korkuyorum
korktuðumun bilincindeyim
birileri
þalteri indirdi indirecek
iþim bitik
Sosyal Medyada Paylaşın: