Þiir yazmak yok deyip gitmiþtin
Nasýl da zehirliydi her harfi gözlerinin
Dolunayýn gölgesine saklamýþtýn kirpiklerini
ve alýnyazýmdan toplamýþtýn bûselerini
Her gece üzerime çullandý lalettayin karanlýk
son sigarasýný bitirene kadar
Yine de sevdiðin þarkýlarý dilimde besleyerek
ve en aþk yerinden kestiðin fotoðraflarý teselli ederek
bekledim
-çoktan kurumuþken ellerindeki aþk lekelerin-
Dilinde ritimsiz söylediðin bir isim miydim ki gelmedin...
Her sabah yarým ölümlerden uyandým
güneþ gözlerime dikerken sensizliði
Gece yarýlarý naralar tükürdü sarhoþlar kapýmýn eþiðine
elleriyle kapatýrken evsiz çocuklar yüzlerini
Sarkmýþ göðüsleriyle emzirdi köþebaþlarý
þehrin acýkmýþ suç/lu/larýný
uykuda oluyordu o vakit yarýsý tanrýlarýn
yarýsýda secdeye kapanmýþ aðlýyordu
Günahlarýna parmak izimi koyduðun mücrim miydim ki gelmedin...
Sorgusuz sualsiz yaðmaladý beni günübirlik sevgi/li/ler
gözlerimin rengini bile merak etmeden
Uzun uzun öptü buzdan dudaklarýyla pencere kenarlarý
ve sahipsiz bir çok hikayenin
anonsu döküldü minarelerden
ben uzun namlulu dileklerimi þakaðýma dayarken
Gamzelerine gömdüðün herhangi bir suret miydim ki gelmedin...
Hutame gibi kokardý taciz ederken beni
akreple yelkovanýn avuç içleri
zaman aþýmýna uðramak için dualar ettim
saniyeler sökerken bileklerimi
Nef/e/slerimi yaktým sigaramýn beddualarýyla
yüzünü çevirirken þifa ayetleri
Azrail bulamýyordu ismimi
-sen de iyi sýr saklýyordun hani-
Gerdanýnýn çorak ikliminde gezdirdiðin mülteci miydim ki gelmedin...
Militan sloganlarýný zihnime kazýdý tuðyandakiler
dilimden isminden baþka kelime çýkaramadým
aslýnda güvenemedim de kelimelere
ayrým yapmadan yatýyorlar diye koynunda
önüne gelen cümleyle
Sýrrýmý da döküyorlardý destursuz kadavralara
sonu öksüz sonu köksüz masal gibi kalýyordum
dillerinin ucunda
Sayfalarýn arasýnda kuruttuðun bedbaht mýydým ki gelmedin...
Þimdi
"en son neresinden öpmüþtün yüzümün" unutmuþken
geliþin neden
24/01/2012Denizli