Ýþaretli Gül
Beni baðýþla ey yokluk vaktinin sabrý
Seni çaðýrýp göðsümde geniþletemedim diye
Geniþleyip göðsümü seni sýðdýramadýðým için
Baðýþla beni ey sýklýkla alýp verdiðim nefes
Heyecanla seni tazeleyip haklý kýlamadýðým için
Suçlandýðým kelimelerim için baðýþla beni
Ey þiir mýsralarýnda kendimi söyleme cesaretim
Tuhaf mutluluklarýmla seni zikrederek kaðýtta
Endamsýzca sarýp sarmalayarak kanýmla
Tutuklayýp prangalara vurduðum için
Densiz deniz dalgalarý gibi apansýz gelip
Öperek ecramýný sonsuz bir þükürle
Bereketlendirip ömrümü senin içinde
Baðýþla beni ey iyiliðimin anlý þanlý bayraðý
Daðlý bir vaazla seni dalgalandýrdýðým için
Ýslahsýz bakir bir bakýþýn çýðlýðýyla seslenip
Yüreðimi vazgeçilmez bir koz gibi kullanýp
Seni en yakýn bana çaðýrdýðým için baðýþla beni
Ey soylu ve haklý zenginlik ey en büyük nimet
Son nefesime kadar senli kýl beni ey iman
Sen ey itaattimin anlam yolu, muhabbetim
Ey rahmetin esirgeten ve koruyan elleri
Ey gönül kýstým,seherliðim süreyya yýldýzým
Baðýþlat beni seni dinlemeden nefeslendiðim
Kahredici zamanlar için ey iþaretli gül