gözleri denizin derinliklerine dalmýþ,
dalgýn ve de düþünceli bir adam,
belki gelecek, belki de geçmiþi,
kim bilebilir ki, daha neyi,
oturmuþ da o, sahildeki kayalýklara,
düþünüyordu, dalgýn yalnýz adam.
Çok, yorgun olduðu,
belliydi, onun halinden duruþundan,
saçlarý, aðarmýþtý ! daðýlmýþtý,
yüzleri desen kýrýþ, kýrýþ ,kýrýþýk,
daha çok genç, olmasýna raðmen,
o sahilde oturan adamýn.
belki ki geçirdiði mutsuz zamanlar
onu çok erken, yýpratmýþtý,
kim bilir, neyi,
Kim bilir, kimleri,
belki de, sevip de sevilmediðini,
belki de sevgiði tanýmadýðýný,
ya da, zamaný olmadýðýný,
düþünüyordu,
yýpranmýþ, o yorgun yalnýz adam.
mümkün deðil ki, yaklaþýp,
içinde ne yazdýðýný, açýp okusam,
nedir arkadaþ derdin, diye sorsam,
sorsam da, o anlatmaz ki bana,
içinde, ne derdi varsa,
bilmemi, hiç istemeyeceði bir sýrsa,
neden anlatsýn ki, yabancýya durup dururken,
saklamaya, mecbur olduðu sýrlarýný.
öyle dalgýndý ki, o adam kim bilir,
neyi, neleri düþünür gözünü kýrpmadan,
sahilde oturmuþ o, ve de yapayalnýz,
gözleri ufuklarda, denizin derinliklerinde,
ve de hep düþünceli,
o yapayalnýz oturmuþ,
bir þeyleri düþünürdü o besbelli.
o, yalnýz adam.
dalgýndý,
mavi renge, boyanmýþtý gözleri,
sanki düþündükleri, onun sevdikleri,
oysa ne gezer yapayalnýzdý yaþlý yüreði,
olamazdý ona, sýrdaþ birileri,
derdini paylaþacak,ve de aðlayacak,
ya da, aðlatacak,
ya da, umut vereceksevdikleri,
yoktu belki de.
belki, bir unutmaya mecbur aþkýný,
belki, kaybettiklerini,
belki de, gurbetteki sevdiklerini,
kim bilir, daha, daha kimleri,
düþünüyordu o, yapayalnýz,
deniz kýyýsýndaki, o yalnýz adam,
oturmuþ da, orada.
býraktým,
kendi, sessizliðine býraktým onu,
o sahildeki, yapayalnýz adamý,
uzaklaþtým yanýndan, sormadým soru,
soramadým !
düþünceleri ile, baþ baþa,
varsýn otursun o, sahilde yalnýzca,
döksün içini, yüreði rahatlasýn diye,
ve de, kimseler görmeden,
aðlasýn, yüreði rahatlasýn diye.
a.yüksel þanlýer