BİR DEVRİN TANIĞI NAFTALİN KOKULARI

Derin bir mevzu bizimkisi..!
Ne devlet iþleri
Ne aþk meþk davasý, Ne para pul hevesi.
Hani þu ’ Ye kürküm ye ’ denilen, mevki meselesi
Ne haddimize, kimseler bulamazken çareyi
Bize mi kaldý, biçilmiþ kaftanýn, tersini düzüne çevirmeyi
Bizimkisi derin bir mevzu
Çözdükçe binbir yerinden düðümlenen
Gönül gözü kör olana, havadan sudan iþler,
Kendini bilen hakikati yüreðine nakþeyler.
Oluru yok, bahanesi yok, sebebi yok
Diyecek sözü hiç ama hiç yok,
Bizimkisi, özdeyiþlerden pay alma endiþesi.
Sabah yedi, tükenmeyen gecelerin seher esintisi
Velhasýl bir ömürmüþ, yoðun düþüncelerin mesaisi...
Þimdiki devrin ;
Kapkaç gönülleri, þýpsevdi kâhyalarý
Nerde kaldý ; Destanlar yazan,
Biraz lale, biraz naftalin kokan
Yere göðe sýðmayan, yüce bir devrin tanýðý
Evvel zaman aþklarýn edebi beylikleri
Karakaþlý, endam sahibi, sürmeli sultanlarý
Kaç zemheri geçti, ömür sayfasýndan
Nihayetinde ; ’ Dur ’ deme vakti
Boyumu aþan karlý daðlara
Yasladým sýrtýmý
Ýlk ders, Yunus u örnek almaktý,
Nurdan ýþýk saçtý Mevlana nýn felsefesi
Her harfim arþýnlýyordu ,
Koþar adým, elinde asasý
Çöldeki kum tanelerini,
Baþýboþ, yitik okyanuslardaki alabora
Yüreðimde sýzlýyor ,
Vakitsizce kopan nice fýrtýnalar var ki
Naftalin kokusunda, efil efil esiyor... DÝCLE AYYILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın: