MUSTAFA KEMAL

dað baþýný efkâr almýþ
gümüþ dere durmaz aðlar
gözyaþýndan kana kesmiþ gözlerim
ben aðlarým çayýr aðlar çimen aðlar
aðlar aðlar cihan aðlar
mýzýkalar iniler ýrlam ýrlam dövülür
altmýþ üç ilimiz altmýþ üç yetim
yýllar gelir geçer kuþlar gelir geçer
her geçen seni bizden parça parça götürür
mustafa’m mustafa kemal’im

diz dövdüm þavký aktý sakarya’nýn suyuna
sakarya’nýn sularý nâmýn söyleþir
hemþehrim sakarya öksüz sakarya
ankara’dan uçan kuþlar
kemal’im der günler günü çaðrýþýr
kahrolur bulutlara karýþýr
gök bulut yaþmak bulut
uca daðlar dev boyunlu morca daðlar
divan durmuþ bekleþir
mustafa’m mustafa kemal’im

nasýl böyle varýp geldin hoþgeldin
çýngý kaymýþ yalazlanmýþ gözlerin
sol yüzünde güneþ südü sýcaklýk
ellerinden öperim mustafa kemal
senin dalýn yapraðýn biz senin fidanlarýn
biz bunlarý yapmadýk
sen elbette bilirsin bilirsin mustafa kemal
elsiz ayaksýz bir yeþil yýlan
yaptýklarýný yýkýyorlar mustafa kemal
hani bir vakitler kubilay’i kestiler
çün buyurdun kesenleri astýlar
sen uyudun asýlanlar dirildi
mustafa’m mustafa kemal’im
Sosyal Medyada Paylaşın: