SEN BEYAZ BİR KADINSIN

asýl büyük sarhoþ benim
uzaktaki
ben ki tek damla þarap içmedim
ekmeðin beyaz zeytinin siyah
olduðunu biliyorum
asýl büyük sarhoþ benim
uzaktaki
benim kusturucu sarhoþluðum
yoksulluðum

yüzüme bakmasan da
yaðmura düþürsen de gözlerini
gözlerime bakmasan da ne kadar
o kadar aydýnlýðýn gökyüzüme uzanýyor
uykularýmda nefesinin sýcaklýðý
o kadar
hangi akþam kapýmý çalan sen deðilsin
sen deðil misin gizli bir kývýlcým gibi
gözbebeklerimde duran
umutsuzlandýðým her akþam
senin rüzgârýn almýyor mu
uðultulu yorgunluðumu
yoksulluðun eþiðinde kapaklandýðým zaman
ellerimden sýmsýký tutmuyor mu senin
iyimserliðin

ben bu tezgâhý kurdumsa senin için kurdum
senin için dokuduðum basma ve pazen
denizin yeþilinden süzdüðüm balýk
göðün mavisinden çaldýðým kuþ
senin için
felsefe okudumsa
iktisat okudumsa gece yarýlarý
boðazým kurumuþ içim bir kalabalýk
sýcacýk mýsralar okudumsa yunus’ dan
senin için okudum
geceyarýlarý

sen beyaz bir kadýnsýn
uzaktaki
GÖZLERÝN AKLIMDAN ÇIKMIYOR
sen beyaz bir kadýnsýn
karanlýklarý dinleyen
uzaktaki
sarmaþýklarý duyuyor musun rüzgârda
yorgun baþýný
üþümüþ yastýðýna koyuyor musun
uyuyor musun
Sosyal Medyada Paylaşın: