yolumdan çekil yavrum baðlasalar duramam demir asa demir çarýk dedim neyleyim! yolculuk dedim aðaçlara tünedi yine akþam kargalarla bir rüzgar kendini yerden yere vuruyor kýrýk dökük yýldýzlar belirli uzaktan telsiz mevceleri ardým sýra koþturuyor anamdan yolcu doðmuþum yedi daðýn yollarý kalbimden geçer salkým salkým mýsralar gelir içimden dudaklarýmda yaðmur damlalarý alýr beni yollar beni alýr gider
anamdam yolcu doðmuþum nehirlerle birlikte denizlere kavuþtum akþam dedim þu koca dünya dedim aðlasam dedim yola bir düþüldü mü ömür boyunca gidilir ekmeðin ve þarabýn peþinden turnalarýn peþinden büyük þehirler büyük aþklar çýðlýk çýðlýða terkedilir ben çocuklar gibi sevdim devler gibi ýstýrab çektim damarlarýmda dünyanýn bütün rüzgarlarý harblere açlýklara yalnýzlýðýma raðmen anamdam yolcu doðmuþum neyleyim gurbet dedim vatan dedim hürriyet dedim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Attilâ İlhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.