Ölümle başladı herşey

Dün

Ölümle baþladý her þey
Yedi nokta beþ þiddetinde
Ve yýkýldý taþtan bloklar
Gömüldü sulara birden bire


Boðuldu þehirler
Sokaklar caddeler
Þiirler aruzlar heceler
Feryat figan delindi gök


Ve yarýldý yeryüzü
Mahþer-i azabý yaþadý yürek
Kýrýldý bir bir kemikler burkuldu dirsekler
Gören gözler kör duyan kulak iþitmez oldu artýk!


Dün


Ölümle baþladý her þey
Yedi nokta beþ þiddetinde
Ve yýkýldý kaðýttan kaleler
Hem de kýrk beþ saniye de


Yaðmalandý talan edildi
Kepçe darbesiyle bedenler
Ve acýmadan kireçlendi
Güneþten ýrak suretler...


Ve bugün


Gözlerimizi devire devire
Rahat koltuklarýmýzda
Otururken sere serpe
Unutmayý seçti insan!


Hani o


Yedi nokta beþ þiddetini
Yýkýlan kaðýttan kuleleri
Sulara gömülen þehirleri
Ve yaðmalanan talan edilen


Kepçe darbelerine
Acýmasýzca maruz býrakýlan
Her biri bir hikaye roman olan
Doðarken yaþam hakký kazanan


Ama ölürken
Bu hakký elinden alýnan
Hunharca bir araya atýlan
O güneþten ýrak suretleri...


Unuttuk maalesef unuttuk


24.09.2007
Adnan Bilgiç
Sosyal Medyada Paylaşın: