zaman sövgüleri

küresel güdüm ertesi kimsesiz onuncu köy
yaðmur bulutlarýný tarýyor dokuz servi
sekiz çýnar aðlamaklý iskele meydaný’nda

kükreyip yedi deniz ülkesinde
yalnýzlýða konuyor zýrdeli rüzgâr
arena öykünümlü altýyol’da
ana avrat küfrü beþ geçiyor düþleri

yýldýz ölümlerinin farkýnda deðil oturak
öksüz hüzünlerini yüklüyor dört ayaðýna
umutlarý prangalý fukara kent parkýnda

üç kerteli merdiveni yoruyor inadýna
söðüt görünümlü iki karadut gölgesi
ekim yapraðýna kanat takýyor üç güvercin

yalýnayaða aðýt döküyor yaralý mevsim
sidik soluyor mukavva arasý çaresizlik
müebbet sefaleti kelepçeleyip koynuna
kaldýrýmlara perçinliyor uykusuzluðunu
öte yanda kutsal mabetlerini kirletiyor
bir ilaha kul yarým insanlýk

akrep zehrini akýtýyor güne
sessiz isyan çeyreðine dokunuyor yelkovan
mil çekip martý gözlerine
ateþini körüklüyor günahýn
ikiyüzlülüðü ceplerine dolduruyor zaman

tramvaysýz törpüleyip bahariye yokuþu’nu
eðri büðrü yol ucunda kanýyor moda
fahiþe þehir istanbul’da
sýfýr noktasýnda gemilere yükleniyor son tren

-üþüyor tragedya-


02 ekim 2011 kadýköy
murat aydýn doma
Sosyal Medyada Paylaşın: