sultanîyegâh

göçmen gecelerimin gizi
efsunlu yýldýzlarý toplayýp evrenimden
yalnýz sen rengine boyamýþtým
gökevimi

oysa þimdi
ay yüzünden suya düþen ay gibi
akþam gözlerinden seken
suskusuz sitemine gömülüyor
umudum

yarýnýma çöken sislere asýp hayalini
özlem yelinin yönsüz kollarýndan
bulanýk yaðýyorum harami ýrmaðýna

denizime dökülüyor derin gözlerin
kararsýz sevi bulutlarýndan
dalgalar dolusu çýðlýk içiyor
kumsalýn susuzluðu

kimsesiz mehtaba düþüyor
aldatýlan yelkenli
la perdesinde üþüyor sultanîyegâh

eriþimsiz düþlerimden derleyip esinleri
ölümün gözyaþýndan yontuyorum
tapýndýðým totemi
yalansýzým
düþ yanýmda kalansýzým
avuçlarýma batýyor ayrýlýðýn zifiri


23 mayýs 2010 istanbul
murat aydýn doma



Sosyal Medyada Paylaşın: