Maviye çalan deniz

Çið gibi düþersin asi kalbime, seni
sevmeyi severim sonra ve, ve kendini
aynada yeni görmüþ hatun güzelliðin
de seni seyretmeyi severim, ve ben
isyankar bir militan gece yýldýzlarýyla
gülüþürüm. Bilinmez türkülerde git
ara sevdamý git, git kirizantem
çiçeðinde sor vuslatý. Geceleyin sende
ki þafak sýrdaþýmdýr. Maviye çalan
deniz hüsranlý türkülerdir bize kalan,
þimdi mevsimsiz karlarýz bilinmez
daðlarda, þimdi bilinmez isimleriz
akýllarda, bak, bak son þiirimi sana
veriyorum. Adý yanlýzlik deðil ama
biraz hüzün kokuyor. Deniz mavisi
tadýnda aþklara mekan oldu. Kahrolasý
yüreðe þafak oldu bu þiir, sana
armaðan ediyorum eski kalemimle
yazdýðým þiiri. Þiirin adý sen, þiirin
rengi sen, þiir sen bak bugünde sana
efkarlandim. Son þiirden önce sana
verdiðim kalbimi hatýrladým. Bak, bak
son þiirimi sana ýsmarliyorum. Tütün
kokan nasýrlý ellerim sana þiirler
yazýyor. Bu yolda þehit miyim seni,
seni cennet saydým diye, bak, bak son
nefesimi ez jý te xezdýkým diye
tüketiyorum..!

Sosyal Medyada Paylaşın: