Kaç kere yanaþtýn bu minyatür iskeleye Kaç kere baðlandýn ve çözüldün, saçlarýnla Kaç kere lastiklerin ezildi, palamarýn koptu Kaç kere düdük çaldýn, bir çocuk istedi diye Kaç kere öptün o kýzý, dudaðýnýn üstünden Kaç kere sarýydý içerisi, sýcak ve rahat Kaç kere çarptý yüzüne o tuzlu yaðmur Kaç kere yanaþtýn, eli yanaðýnda sandýn Kaç kere sarsýldýn, bir karanfil elinde.
Kaç kere yaþadýn, duydun ve eskidin Kaç kere merdivenlerden indin, Glasgow 1859.
Ýskeledeyim; atlarken gördüm yeþil denizi Her yan yeþil, yine de kimlik denetimi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Cengizkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.