POSTMODERN BİR AŞKA BAŞLARKEN

Yýllarýn, yaþlarýn, yaþanmýþlýklarýn köprüsü aramýzda,
Altýmýzda akýp gidense bir nehir yalnýzlýðýnýn davetkar serinliði adeta.
Sen, ben ya da bir baþkasý... hepimiz, her birimiz,
Kimselere gösteremediðimiz, kendimizle bile paylaþmaktan çekindiðimiz,
Adý konulmamýþ bir yalnýzlýk taþýyorken içimizde;
Gözbebeklerinden birinde ya da her ikisinde, beni;
Senin isimiz yalnýzlýðýna çaðýran bir küçük çocuk silueti gördüm.
Elinden tuttuðum çocuk silueti beni, dosdoðru göðüs kafesinin içindeki,
Sigara dumaný ve alkolle yaþlanmýþ;
Ama duygularýný özenle taze tutmuþ bir yere götürdü.

Geldiðim, getirildiðim yeri sevdim sevgilim.
Gözlerinden, yüzünden, bedeninden ve alýp verdiðin her nefesten
Okuyacaðým, öðreneceðim ve üreteceðim öyle çok þey var ki...
Çok senfoniler, nice lirik þiirler yazýlýr.
Libretto olmaný istiyorum, bozma sakýn büyüyü
Býrak postmodern bir öykücü olayým ve
Dünyaya yepyeni bir opera armaðan edelim.
Býrak seni sanatý sever gibi seveyim
Ýyice iþle içime,
Varlýðýmý ve bedenimin içindeki ruhun anlamýný çoðalt.

Sosyal Medyada Paylaşın: