BUĞU

Yaprak döken bir mevsimin zifirikaranlýðýnda
Gözlerin gözlerime sarýldý.
Ýþte bu,
En yakýn olduðumuz andý...

Uykumu teslim ettim geniþ omuzlarýna.
Çünkü nefesin ninni söylüyordu
O korkunç zifirikaranlýðýn ortasýnda
Alev alev yanan kýzýl saçlarýma...

Camýn buðusuna,
Seni seviyorum yazmak kadar kolaydý
Ýçindeki heyecaný aþk sanmak sana göre.
Oda ýsýndý,
Buðu kayboldu
Ve sen gittin...

Kimseyle göz göze gelmek istemiyor artýk gözlerim.
Biri sarýlacak olsa kaçýyor uzaklara.
Uykularým bölük pörçük.
Omuzlarýn olmayýnca,
Teslim edemiyorum kimseye...

Mevsim kýþa döndü.
Etrafý saran beyazlýða inat
Yüreðim zifirikaranlýk.
Yokluðun yangýn...
Alevler kapkara...
Ben zaten kör...

Adýn hep aydýnlatacak dudaklarýmý.
Kýþ ne zaman üþütse
Öptüðün yerler geliyor aklýma.
Kapkaranlýk alevlerin ortasýnda
Yokluðunla ýsýnýyorum...

Seni seviyorum.
Mevsimlere deðil
Sanata teslim ettim sevdamý.
Ölme, yaþa ve çoðalt beni...

Sosyal Medyada Paylaşın: