Kendi karanlýklarýmda bocalýyorum
Uzakta loþ bir ýþýk iliþiyor gözlerime
Ona uzanýyor ellerim
Dansa duran ateþ böceði
Onunla aydýnlýða çýkmaya uðraþýyorum
Olmuyor döndükçe ölümle kucaklaþýyor
Ayamda nasýrdan izler
Ta eskiden kalma
Birde yenileri gelince
Kan revan içinde
Caným yanýyor
Hüzün dokuyorum yürek kývrýmlarýna
Acýdan desenli
Gecenin koynuna saklanýyorum
Ne çok kurþun izi var döþümde
Yarasý iyileþmek bilmeyen
Bir sýzý daha büyüttü gözlerim
Suskularým yaralý
Dilimde binlerce tortu
Gidiþler olmamalý
Ýhanetin gölgesinde
Adam gibi gitmeli mertçe
Bilir misin sevgili
Öyle çok söylenmemiþ söz var ki
Utangaçlýðýn ardýna gizli
Bazý duygular var söylenmez
Dil ve sözcükler yaralý
Söylesem de artýk önemi yok
Çoðu kez gözler konuþur
Artýk gözlerimiz
Bir birine deðmeyeceðine göre
Býrak onlar bende kalsýn
Büyüsün gizli gizli
ASMEROZ-62
GÜLÞEN POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.