HATIRA
Dün, bir gölge gibi geçti yanýmdan
Oydu, bir bakýþta tanýdým onu;
Rüyalarýma tayf halinde konan,
Peþime bir korku gibi düþen o.
Bazý yapraktý, bazý bir rüzgâr.
Dolardý aydýnlýk olup, odama.
Bahçemde süzülür giderdi bahar
Sabahýnýn fecri vururken cama.
Ayaklarý kumda býrakmadan iz
Yanýma geldiði hep gecelerdi;
Sanki bir lahitten kalkar ve sessiz
Uzak bir maziye dönüp giderdi.
Bir avuç ýþýktý incecik yüzü,
Gözleri geceler gibi derindi;
Ýçine baþýmýn her an düþtüðü
Avuçlarý sudan daha serindi.
Geçerken dün yoldan, ruhumu saran
Bir gölge halinde ve aðýr aðýr;
Tanýdým; o, yâdý hoþ zamanlardan
Seven ve yaþayan bir hatýradýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Muhip Dıranas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.