GECE
Ah, sen ey, ölüm kadar sonsuz olan
Ve dar bir tabut gibi rahat uyku!
Islak geceyi örtün kalbim, uyu!
Artýk uykuyla tek baþýna kalan
Ruhum gemiler uðramaz bir liman
Bir tanrý gibi her tarafta korku;
Ýþliyor bütün saatler kurmadan,
Dýþarda yaðmur yaðýyor durmadan,
Görmüyor pencereler sonsuzluðu.
Beni dibine çeker misin kuyu!
Bitti gücüne güvendiðim zaman,
Gökler yakýn bir ayrýlýkla dolu;
Aynasýnda yüzüm dalgalanan su,
Naðmesine vurgun olduðum umman.
Al beni rüzgar! Kül et beni volkan!
Toprakta o baþ döndürücü koku
Ve ölüm, gece ucundaki çoban.
Gel yetiþ, ey piþmanlýk! Ýþte yaman
Bir gecedir, yaman bir gecedir bu.
O derin gözlerin ne güzel, puhu!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Muhip Dıranas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.