bu akþam yine rastladým ona is içinde yüzü küçücük omuzlarýnda dað sessizliði elleri ceplerinde yürüyordu gölün kenarýnda gözleri iki utangaç bilye duruþunda koca bir adam gururu ve bir o kadar sevimli
birden kederlice gülümseyip baþladý anlatmaya
*Offf yorgunum bacaklarým aðrýyor pedal çevirmekten kaç ambulans baðladým bugün bisikletin arkasýna hastaneye giden yollarý açmak için ve çekilin ulan diye baðýrmaktan kýsýldý sesim ama yetiþtirdim mutluyum
bir defasýnda yine acil hasta yetiþtireyim derken bisikletimle bir dükkana girmiþtim cam kýrýklarýnýn býraktýðý izler ve kanayan ellerim yediðim azar kadar acýtmamýþtý beni hele o mahcubiyet duygusu sanki hýrsýzlýk yapmýþtým, ama kazaraydý iþte
ve devam etti
yerim yok belli de bir adresim üzerine bombalar yaðmýþ þehirler evim göçük altýndaki çocuklar arkadaþým doldurup bisikletin sepetini umutlar taþýrým en mavisinden ilaç ve çokça oyuncak ekmeðimi paylaþýrým, suyumu ve üzerimdekileri gerçi kazaðým eski ve sökük ama olsun ben nasýlsa çok üþümüyorum hiç bir þey yapamazsam acýlarýna baðdaþ kurup onlarla aðlýyorum
fakat kýrýldý bisikletim yarýn yine bir yerlerde beklerler beni, nasýl yetiþir umudu kýrýlmýþ insanlar umut hastanesine ve bir kuru ekmeðe bir yudum suya muhtaç arkadaþlarým ne yaparlar bensiz.. ve tamir için beþ paramda yok meteliksizim*
getir hadi bir bakalým eskisinden saðlam olur belki
baktý baktým
ben saklamaya uðraþýrken gözyaþlarýmý onun gözleri gözlerimde dudaklarýmdan çýkacak kelimeye esir maviye dönüþürken zeytin gözleri
sustu sustum
anladým ki çok zor þeydi hiç sahip olamadýðýn bir düþü yok pahasýna bir eskiciye vermek ve þimdi biliyorum neden umutlar mavidir bazen onlarý taþýyan bisikletin rengine bürünmüþ bazen bir uçurtmanýn gökyüzü aþkýna hem ne isteði olabilir ki küçücük yüreklerin sevmek ve sevilmekten baþka umutlarýnýzý eskiciye vermeyin ve öldürmeyin çocuk yüreklerinizi çünkü o kalplerin sevgisi gerçek ve yalansýz
geç deðilken henüz çekmeli bariyerleri, buzlanmaya müsait düþlerden ki çocuklar maviye boyasýn özgürce rüzgarýn bisikletiyle gri yüzlü caddeleri…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayfun54 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.