TABİAT ODAM

Severim kýrlarda ben yaþamayý,
On iki ayý.
Severim kýrlarýn yeþil göðsünü,
Bütün süsünü.

Ýstemem baþýmýn üzerinde dam,
Tabiat odam.
Ýstemem topraktan baþka bir yatak,
Kehkeþanlar tak.

Kuþlardan savrulan bir incecik tüy,
Üstümde örtü.
Ve aydan kýrpýlan bütün yýldýzlar,
Rüyamda kýzlar.

Her sabah neþeyle uyanan bir eþ,
Koynumda güneþ.
Dallarda ötüþen kuþlar kabilem,
Bilmezler elem.

Aðlarsak bizimle beraber olur,
Hemþirem yaðmur.
Sýzlarsak bizimle beraber sýzlar,
Kardeþim rüzgâr.

Ýsteyen toplasýn binlerce arþýn,
Karlardan kýþýn.
Mutlaka öptürür baðlarda temmuz,
Çýplak bir omuz.

Severim kýrlarda ben yaþamayý,
On iki ayý.
Severim kýrlarýn yeþil göðsünü,
Bütün süsünü.

Ölürsem istemem ne yas, ne kefen,
Ne baþka bir fen.
Üstümden kalkmasýn çimen, çiy, yosun,
Ruhum uyusun.
Sosyal Medyada Paylaşın: