Firavun devrinden kalan gafiller;
Heykel deðil aðaç dikin ülkeye.
Soðuk taþtan fayda uman sefiller;
Birazcýk da yeþil ekin ülkeye.
Bu fakir milletin az beytü-l malý,
Boþa harcanýrsa ne olur halý,
Yeþilsiz kovana dolar mý? Balý;
Ýnsaf, izan ile bakýn ülkeye.
Yeþil meydanlara yýðýlmýþ beton,
Boþa gitmiþ servet harcanmýþ ton ton,
Aðaç dikilmeye bulunmamýþ fon;
Ne olur bir çivi çakýn ülkeye.
Bu kadar abesle iþtigal olmaz,
Bir baðban kendinin baðýný yolmaz,
Çöllerde nesiller huzuru bulmaz;
Yeþil gerdanlýklar takýn ülkeye.
Bari yaptýðýnýz olsa bir sanat,
Ruha hitap etse kör göze inat,
Bir iþe yarasa, olsa bir donat;
Ýl il kaza kaza çekin ülkeye.
Kara taþ kaplamýþ, aðlar meydanlar,
Ýnsan yüreðini daðlar meydanlar,
Zifiri karanlýk baðlar meydanlar;
Yeter! Yeþil kýna yakýn ülkeye…
Salih Yýldýz…20.01.2012
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.