Ne zaman düþünsem sizi titrerim, Yaslý daglar, yüzü gülmeyen daðlar! Bu daðlar içinde bir yer var derim, Orada kaybolan bir ses var, aðlar.
Neden hiç çýkmýyor içimden bu ses Tipi, çýð, fýrtýna... Donar her nefes, Yine bu ses aðlar, iþitmez herkes, Beni kývrandýrýr, inletir, yakar.
Hey bu daðlar yalçýn, karanlýk, derin! Ne bir geçit verir ne sýcak bir in. Gün battýðý zaman sarp tepelerin Üstünden bir kartal geçer, o kadar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kutsi Tecer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.