Yýllar var, o zaman küçüktü göðsün Boðuþmak bilmezdin bu kuþ tüyüyle Hülyanýn ve yazýn ve teneffüsün. Sihriyle uyuyan bir kýzdýn öyle.
Alsan da koynuna seher yelini Saçýnýn vermezdin ona telini Elinin üstüne konan elini Çekerdin ansýzýn bir ürpermeyle.
Ey þimdi boðulmuþ, yorgun, soluyan Kumral kýz! Þu atlas yastýða dayan O hafif, hülyalý ilk uykulardan Ne zaman, ne zaman uyandýn söyle?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kutsi Tecer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.