Pîr-i fâni olsam takatten düþsem Ayaðým da sürçse, Cânân’sýz olmaz. Alným kýrýþ kýrýþ, belim bükülse Bastonla yürüsem, Cânân’sýz olmaz.
Aþkýn ýlýk ýlýk kalbime aksa Sevgin bir sel olup, bendimi yýksa Aþkla hemhâl olmuþ, kim ki âþýksa Günbegün erisem, Cânân’sýz olmaz.
Örülmüþ âþýðýn etrafý setle Kýnar durur onu, bilmeyen kitle Karasevdâ denen onulmaz dertle Girsem de kaprise, Cânân’sýz olmaz.
Ne söylesem, ben o yâre az gelir Kahrý bile, sitem gelir, naz gelir Âþýklara çile çekmek výz gelir Atsalar da hapse, Cânân’sýz olmaz.
Aþký araþtýrmak; o benim tezim Seven sevdiðine etmez mi tâzim? Gönül sarayýma; bir dilber lâzým Gönül gönül ise, Cânân’sýz olmaz... Canlý olan bir can… Cânân’sýz olmaz! ! !
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.