Ve
Deli miyim Bilmem…
Bir düþün peþinden koþacak kadar
Deli miyim bilmem, koþarým iþte…
Belki obur gönlüm, belki de kader,
Bir gülün aþkýyla coþarým iþte…
Sevda denilen þey, derin bir kuyu,
Durur akýl-fikir, kurur beþ duyu.
Hudutsuz daðlara salýp uykuyu,
Geceyi bir ayda aþarým iþte…
Zerre ihtimale, bin ümit ekle,
Kapalý yollarý bekle de bekle…
Gerçeðin üstünü örtüp dilekle,
Hayal âleminde yaþarým iþte…
Gönlümün özlemsiz bir aný yoktur,
Aþktan gayrisine dermaný yoktur.
Bilsem de, vuslatýn imkâný yoktur,
Coþkun seller gibi taþarým iþte…
Bahardan bihaber muhabbet baðým,
Kalmadý, eridi ciðerde yaðým.
Tüketti mecali, elim-ayaðým,
Düz yola yürürken düþerim iþte…
Gönül karþýsýnda biçare kaldým,
Bitimi meçhul bir rüyaya daldým.
Ýþimi-gücümü askýya aldým,
Ettiðime ben de þaþarým iþte…
Gelmedi bir türlü sevinç sabahým,
Katlandý yýllardýr, gün be gün ahým.
Affeylesin Rabbim, varsa günahým,
En nihayet ben de, beþerim iþte…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.