Soluk Soluğa - II
Büyük aþklar yolculuklarla baþlar
ve serüvenciler düþer bu yollara ancak
Onlar ki dünyanýn son umudu
soylarý tükenen birer çýlgýndýrlar
Ama yaþarlar dünyanýn dört bir yanýnda
Ölümle alay ederler sanki
Nerde beklenirse ordaydýlar
bir kez bile gecikmediler ömür boyu
Neydi onlarý ordan oraya
savurup duran þey
Onlarý daima yalnýz kýlan
neydi bu yaþam denilen gürültüde
Her dilden bir adlarý vardý onlarýn
ama hiçbir ülkenin kimliðini taþýmadýlar
Sarýþýndýlar belki de esmer
yani birçok yüzün bileþkesi
Ne altýn arayýcýsýydýlar
ne de aylak bir gezgin
Vurulup düþseler de her kuþatmada
serüvencidir onlar ve hiç ölmezler
Ki onlar hep yalnýzdýr ve her nasýlsa
Bulurlar heder olmanýn bir yolunu
Onlar ki bu dünyada
kahraman olmaya mahkumdurlar
Sislenen anýlar kaldý bize onlardan
renkleri bozlulup duran solgun anýlar
Nasýl yazmalý ki silinip gitmesin
bulutlar gibi çekilmesin gök boþluðuna
Bileði güçlü ve gözüpek avcýlar mýydý
onlarý kuþatýp yeryüzü cennetinden atan
Yoksa kendini tüketen hüzünler miydi
vurulup düþtükçe ýþýðýný karartan
O serüvenlerin günlüðü tutulmadý
yazýlmadý o insanlarýn destan þiiri
Parça parça ettirilseler bir kartala
(ki sanýrým böyle oldu sonlarý)
Fýþkýrýr yüreklerinden
baþarýsýz ihtilallerin yangýnlarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.