İSMAİLİN KİTABINI OKURKEN

Ýsmail’in kitabýný okuyorum üç gecedir
ateþler içindeki dünyada bir neferin
ölüme at koþturan rüzgârýný duyuyorum
Managua yanýyor, her yaným ateþler içinde
yanýyor bir çocuk sevgiyle okþanmaktan
ve temkinli olmak yakýþmazdý sana zaten augusto
ve sen ey idris
ismail’in ölümünü küçümseyen dostu
"yediðin kurþundan
bir gümbürtü kaldý ki bana!.."
Roma’da navona alanýnda býrakýp ismail’i
telzaatar’a dönüyorum gecikmiþ bir martý gibi
Yurdum diyebileceðim
her yer kan-revan içinde, görüyorum
ve boðazlanmýþ bir ceylan gibi
serilivermiþ denizler ortasýna
Önce ismail orda, ne zaman gelmiþtir
"gümbür gümbür ve sonuna kadar, taa-sonuna
sonuna kadar sevdaya, sonuna kadar kavgaya
çatlayacak kadar sabýrsýzlýkla"

Ýsmail1in kitabýný okuyorum üç gecedir
ve alnýmý seher rüzgârýna dayayýp
sesleniyorum
"-Ey usta
nerde benim payým içtiðin baldýrandan!."
Sosyal Medyada Paylaşın: