Karda izler býrakýyorum avcýlar peþime düþsün Bir uçurum kenarýnda vursunlar beni ki dünya Uðuldayýp duran bir uçurum deðil miydi zaten Karda izler býrakýyorum avcýlar peþime düþsün Siliyor adýmý bir dal kýrarak çam ormanýndan Gibi incelterek yetiþiyor ardýmdaki tipi bana Adýmý yazýyorum kar üstüne ve ýslýðýný çýðlýk Geçmiþim kar sessizliðiyle özetleniyor artýk Bir kahkahayla çekip giderim karlý ovalardan Bir uçurum kenarýnda vursunlar beni, vursunlar Karda izler býrakýyorum avcýlar peþime düþsün Yolculuklar ve ayrýlýklarla anlatýlabilir ancak Derim ki kar ve hüzün bir aþkýn seyir defteridir Kar yaðýyorken milyon kere hüzün yaðýyordur Karda izler býrakýyorum avcýlar peþime düþsün Ömrüm parmak uçlarýmda eriyen bir kar tanesi yakýþmýyor onlara.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Telli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.