MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Belki Yine Gelirim
Ahmet Telli

Belki Yine Gelirim


Dudaklarýmý kanatýrcasýna ýsýrýyorum günlerdir
her sözcük dilimin ucunda küfre dönüyor çünkü
Bir gök gürlese bari diyorum, bir saðnak patlasa
bitse bu sessizlik, bu kirli yapýþkanlýk bitse
ama bir tufan az mý gelir yoksa, yine de
yýrtýlan ve parçalanan birþeyler olmalý mutlaka
hiç durmadan yýrtýlan ve parçalanan bir þeyler

Oysa ne kadar sakin bu sokaklar ve bu kent
ne kadar dingin görünüyor bana þimdi gökyüzü

Gidenler nerde kaldýlar, özledim gülüþlerini
bir kenti güzelleþtiren yalnýz onlardý sanki
onlardý çocuklara ve aþka ölesiye baðlanan
kadýnlarý güzelleþtiren herhalde onlardý
"Tükürsem cinayet sayýlýr" diyordu birisi
tükürsek cinayet sayýlýyor artýk
ama nerde kaldýlar, özledim gülüþlerini onlarýn

Uzun uzun bakýyorum kývrýlan sokaklara
tek yaprak bile kýmýldamýyor nedense
ve tek tek söndürüyor ýþýklarýný varoþlar
alnýmý kýrýk bir cama yaslýyorum, kanýyor
kanýmýn pýhtýlarýnda güllerin serinliði
ve fakat bir cellat gibi yetiþiyor pusudaki
Dilimin ucunda küfre dönüyor her sözcük

Yaþamak neleri öðretiyor, düþünüyorum
okuduðum bütün kitaplar paramparça
çýkýp dolaþýyorum akþamüstleri bir baþýma
bir uçtan bir uca yalnýzlýklar oluyor kent
bulvar kahvelerinin önünden geçiyorum
sýrnaþýk aydýnlar, arabesk hüzünler
bir gazete sayfasýnda sereserpe bir yosma

Sesler gittikçe azalýyor, kuþlar azalýyor
ve ne zaman yolum düþse vurulduðun yere
kýzgýn bir halka oluyor boynumda o sokak
Hüznü yalnýz atlarýmýz duyuyor artýk
biz çoktan unutmuþuz böyle þeyleri
ama içimde bir sýrtlanýn dalgýn duruþu
ve dilimin ucunda küfre dönüyor her sözcük

Ýçimde zaptedilmez bir kýrma isteði
dizginlerini koparan bir at sanki bu
soluksoluða kalýyorum her sonbahar
ve sevgilim ne zaman hoþgörülü olsa
bir yolculuk düþüyor aklýma, gidiyorum
bütün gençliðim böylece geçip gitti iþte
ama hala bir þeyler var vazgeçemediðim

Hangi duvar yýkýlmaz sorular doðruysa
birgün gelirsek hangi kent güzelleþmez
þiirlerim bir dostun vurulduðu yerde yakýldý
geri almýyorum külleri yangýnlar çýksýn diye
Devriyeler çýkart þimdi, bütün ýþýklarýný söndür
sorduðum hiçbir soruyu geri almýyorum ey sokak
ve dilimin ucunda küfre dönüyor her sözcük

Dudaklarýmý kanatýrcasýna ýsýrýyorum günlerdir
bir gök gürlese bari diyorum, bir saðnak patlasa
bitse bu kirli ve yapýþkan sessizlik, hiç gitmesem
oysa ne kadar sakin sokaklar, kent ve bütün yeryüzü
ipince bir su gibi sýzýyorum gecenin tenha göðüne
sessizce çekip gidiyorum þimdi, sessiz ve kimliksiz
Belki yine gelirim, sesime ses veren olursa bir gün
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.