Bir Hüzün Mevsiminden Çıkarken Kalbim

Ayrýlýklarýn puslu aynasýndadýr
bekleyiþlerin solgun yüzü
Bekleyiþler ki demleniþidir sabrýn
damýtýr sessizliði ve üzüncü
damýtýr gurbetin kavruk memesinden
ve emzirir
hasretin yanýk yüzlü çoçuðunu

Sen ey sabrýn ve üzüncün derviþi
baþýný zamanýn göðsüne koy
ve dinle yalnýzlýðýn iç çekiþlerini
Yalnýzlýklar ki suskun bir akþam üstüdür
usulca örtülecektir gecenin sessiz tülünü
ve düþecektir ince bir rüzgarla
hüznün harmaniyesi

Ey yenilgilerin bezgin kuþu
suskunun sarý sýcaðýndasýn bunca zaman
bataklýklardan sýzan sinsi ve pis
bir kokudur içinde tortulaþan kuþku
Ve bulutsu bir aðýrlýðýn yüküdür
gittikçe aðýrlaþan
gittikçe yüreðini zonklatan

Sen ki þafaðýn göðü müsün
imbikle göðsünde göðün sütünü
ve emzir sönmekte olan yýldýzlarý
sonra baþýný solgun bir demet gibi hasretin kuru dallarýna koy
dinle köpüklü kýyýlarýn çaðlayanýný
imbatýn serin elidir yüzünü okþayan

Güneþi kopar dalýndan ellerine al
ve durmadan canýný yakan sözü
bitir þiirin kalbine
akýt artýk umudun billur ýrmaðýný
kavruk çölüne yüzümün
ve bir sevda gibi yanaþ
hayatýn kýyýlarýna

Yoksa ey kalbim
tel bile olamazsýn þiirin sazýna
Sosyal Medyada Paylaşın: