Gecenin Kanayan Yerinden

gece yarýsý bir el dokunuyor soluðuma
bir aþkýn kan damlasý karýþýyor yaðmura
kitaplardan yüreðime dolan gelincikler
güneþli papatyalarý seyreyleyen turnalar
bir yelkenli açýlýyor alnýmýn çatýsýna.

sizlerin gençliðini taþýdým kanýmda
ey güzel çocuklar sesime renk katanlar
þimdi renklerle savruluyorum ardýnýzdan
adlarýnýzý unutmadým/yüzünüz silinmiyor aklýmdan.

sevincim bir çýðlýk gibi savruluyor dünyaya
kelebek kanatlarý/kuþ sesleri dökülüyor gömleðime
bir nehir akýyordu gecenin sessizliðine
bütün güneþler kayýp gitmiþti ellerimden
her ölüm bir þiiri büyütüyordu dilimde.

çok þey anlatýyordu gecenin yüzü
yaðmurlu bir kasým karanlýðýný geçerek
korkuyu yenen bir aþkýn seveniydim
bir gül yapraðýydým rüzgârda.

güzelliðiniz kazýlýyor gençliðin mavi ufkuna
yarama tuz basarak geçiyorum günleri
bir ses yankýlansa yüreðimi örseleyen
bir fotoðraf dökülse yüzünde solgun çiçekler
göðsümden havalanýr martý sürüleri.

þimdi karlar yaðar yüzüne dünyanýn
isyasyonlarýn uykusunu yitirmiþ derinliðine
þafakla yýrtýlan gecenin kanayan bir yerine.
Sosyal Medyada Paylaşın: