Düşün

Kýþýn soðuk balýktan günlerini sayýyorum aðýmda.
O yaza hiç dönülmeyecek!
O baþlatýlmamýþ, o varsayýlan ortasýnda yaþanmýþ sevda
yakýlmamýþ bir mum gibi aklýmda.
Kesik aðzýyla sularý iðrilten
boðaza karþý durup da
oralarýn kuþu yalýçapkýnýný hecelemiþtik
beyaz bir yelkenli geçiþiyle sulara.

Kýþýn vurgusu açýk, baðýmsýz bir ses,
esiyor bize deðmeden, bizden almadan
hiç uðramadýðýmýz bir yerlerden doðruca.
Uçuyor cinsiyetin kindar aðzýyla.
Ýbret olsun diye savuruyor
uzaklara bir meddücezir haritasýný.
Ne uzanma, ne geri çekiliþ;
biz varsayýlanýn ortasýnda
iki içine iþleyen zaman,
iki uyurgezer nokta.

Þimdi sen bile bu þiir için
çeperleri kapanmýþ, kendi baþýna bir ses,
kýþýn soðuk balýklardan takviminde
sadece kendine dökülen bir yapraksýn.

Yalýçapkýný yeni bir sözcüðe uçuyordur þimdi
bilmediðimiz bir lügatta.
Sosyal Medyada Paylaşın: