Ýki kartanesi, bir birine aþýk Gökyüzünden ayrýldýlar, yere doðru Ne kadar istedi elini tutup Soðuk haliyle ýsýnmak Ýmkansýz her biri ayrý Her birinin yanýnda melek Düþtü topraða Ve erimeye baþladý Meleklerde gitti Süre kýsa eriyecekler Kara toprakta Sarýldýlar bir birine El ele eriyorlardý Yabancýsý olduklarý yerin Sýký sýkýya tutundular Ayaklar yavaþ yavaþ veda ederken Bir ses geldi topraktan Þahit olmuþ aþklarýna Korkmayýn benim kucaðým geniþ Eriyin sizi kavuþturayým Eridiler, zaman geçti Bir gülün köküden yapraklara Ordan taçlara, Sevgililer koklar Özünde aþk Renginde aþk Bilinmez kar tanesinin Varlýðýnýn olduðunu Gülün göz yaþlarý aþkýn baþlangýcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Aslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.