Þimdi her þeyi unut, desem aþmadan haddi Hadi, aklýndakini soyuver kýlýfýndan Ülker doðmadan önce aþalým þu serhaddý Bir mana çýkarmadan hiç kimsenin lafýndan Kendini koy ortaya hem manevi, hem maddi Mazlumlar karþýsýnda vazgeçme insafýndan Aklýn, zorlu bir yolda tepeleri aþýyor Aklýn, neden habire olmazlarý kaþýyor?
Bahçede kasýmpatý açýlmýþ misler gibi Kokusunu saçarken hissedenler coþuyor Bir saka kuþu dalda güneþe sesler gibi Gökte beyaz bulutlar bir hedefe koþuyor Gözleri duman almýþ þafakta sisler gibi Güneþ sisi yarmaya epeydir uðraþýyor Gönlüm, bahara hasret nergis misali naçar Gönlüm, avcýyý gören keklik mi, sekip kaçar?
Gerçeklere deðil de, sihirlere mi sapsam Yoksa masallardaki devler gibi uyanýp Dünya savaþlarýna denk kargaþa mý yapsam Kapýlara paslanmýþ toplarýmla dayanýp Patlatmak için bir de iradeye sahipsem Ýçimdeki kinimi saymasam asla ayýp Ve kendimi avutsam eski yýkýntýlarda Ýzimi bulurlar mý gizli çýkýntýlarda
Yapýp, yakýþtýranlar yolunu, yolsuzluðun Gösterip sahtekârca merhamet fasýllarý Anlamýný bilmeden açlýðýn, halsizliðin Ýçinde kaybolurlar unutup asýllarý Atmaya çabalarken susarak dilsizliðin Gafletini üstümden; niçin ve nasýllarý Çözdüðüm o süreçte zordan çok bunalýrým Ruhuma çöken þeyle yapayalnýz kalýrým
Bir incir çekirdeði kadar da olamadým Sinemde dert kök saldý hep dallana dallana Sakin bir yer bularak içine dalamadým Gelip geçti kervanlar hep sallana sallana Mekâný buldum lakin içinde kalamadým Zalimler istiyordu hep üstüme çullana Kendimi zaman dýþý buldum hata yapalý Evvel zamanda kalan o yolumdan sapalý
Eldeki sermayeyi kediye yükleyerek Bir bakýma her þeyi bir anda yok etmeden Ve kendime nedense yeni dert ekleyerek Geldiðim günden daha çýplak geri gitmeden Bunlarýn arkasýndan günbegün tekleyerek Hýrslarýma kapýlýp tamamýyla bitmeden Adým adým geriye giderek yoklamýþtým Belki de biraz deva bir yerde saklamýþtým
Deniz üstünde uçan bir martý kanadýnýn Gümüþ renkli tüyleri ýþýðý taþýyorken Sokakta boðazlanan zavallý bir kadýnýn Magazinci, zevk için gizini kaþýyorken Eski zamanlardaki trajik bir kadý’nýn Verdiði sakat hüküm içimde yaþýyorken Bunalmak mý, isyan mý çýldýrmama yol açtý Deliliðim, kolaycý yanýmý alýp kaçtý
Ýçimden geçenleri sanma söyleyeceðim Ýçimde bir yerlerde yarýsýný saklayýp Dertlerin kalanýný sansür eyleyeceðim Ýstersen el âleme anlatýrsýn katlayýp Sana dediðim kýsmý eþit paylayacaðým Kendime birçok þeyi almayý yasaklayýp Ahvalimi çalarak anlatan âþýklardan Münzevi olacaðým kaçarak ýþýklardan
Civeleðin çýkarla birleþen sakat fikri Sabah akþam içime öfkeler saçýyorken Beri yanda durmadan içiyor sarhoþ Bekri Küreklere asýlýp denizi geçiyorken Sandalýn baþý döner duydukça ayyaþ zikri Adam azdýkça azar denizi içiyorken Dünya þeffaf ip olmuþ benim içimden geçer Kürekler suya dalar ya Allah der su içer
Güneri Yýldýz (Elazýð / Kasým 2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.