İstanbul Düşman İstilası Altında İken Çamlıca’da

Hey Çamlýca mehtâbý ne olmuþ sana öyle?..
Küskün duruyorsun.
Bir þey kuruyorsun.
Seyrinle ýyan et bana, ilhâm ile söyle:
Aksetmede âlâm-ý vatandan mý bu halet?..
Anlat; bu tahavvül neye etmekte delâlet.
Vaktiyle ederken bu havâliyi zýlâlin
Bir sâha-i nilî.
Ey neyyir-i leylî,
Matem döküyor arza bugün bedr ü hilâlin
Bir þeb ki, zîrinde küsûfun,
Seyrangehi olmakda tuyûfun.
Mâzîden esip gelmede bir nevha-i vâveyl..
Bir âh-ý müebbed.
Hangi güneþin mâtemidir zulmetin ey leyl,
Ey þi’r-i muakkad
Yýldýzlar olur bence meâlin gibi nâ-yab
Atîde görünmezse o mâzideki mehtâb
Olmazdý sabahýn da yarýn gülmeye meyli
Pîþinde bu dîdar-ý mahûfun.
Kartallara baktým düþüyorlar yere bi-ta’b;
Oldum sanýyordum Melekü’l Mevt ile hem-hâb
Sosyal Medyada Paylaşın: