Bir Gece Alıştırması Ya da Bir Gece Atıştırması

Seçemem ki ben / ya da seçmesini bilemem
Yüzlerce salýdan hangisi daha zalimdi bana
Hangisi daha cesurdu gecelerime
Hangisinin sabahý daha ýssýzdý
Hangisinde bir þarký mýrýldanmýþtým ki
Hangisinde en fakirdi rüyalarým
En çok hangi salýda aðladým
hangisinde kapý çalýp sonsuzmuþ gibi bir dudak girdi yokluðuma
seçemem ki bu salýlarý
seçemem usta iþi bu gecelerin arasýndan baðýþladýklarýmý
ve beni baðýþlayan o zamanlarý
seçemem ama düþlerim elbet o salýlardan bir tanesini
en yere bakan yürek yakan salýyý
bir kadehin dibinde görmeye çalýþýrým buruk bir falcý gibi

hangisinde bir trenin içinde gidiyordum Ýstanbul’a
gidip o denizi selamlýyordum ruhumu önüme eðip
martýlara simit vermeyi kopya sayan bir býçkýn gibi
seviþmeden önce bir kitabýn en güzel yerini
ezberlemeye çalýþan bir ozan gibi
hangisinde ben daha çok yoktum oralarda
ve daha çok vardým aslýnda özenle kazdýðým hendeklerimde
biraz olsun kendime sýðýnabilmek adýna
adýna
o adlara
incelikle örüp
hoyratça söktüðüm o adlara


Ýsterdim aslýnda o salýlarýn birinde
Elimde siyah beyaz bir fotoðraf
Aramak o koptu kopacak sevdayý koca þehirde
Týpký þeritleri yýpranmýþ o filmlerdeki gibi
Bakkala sormak – köfteciye sormak – midyeciye sormak
Hep onlarý kafalarýný iki yana sallarken görmek
Hayýr bilmiyoruz – görmedik – rastlamadýk
Bir sonraki sahne lütfen
Iþýk – duygu- þiir – her þey hazýr mý?
Kim kapatacak klaketi?
Ben kapatamam
Ben hem oynayýp hem kapatamam
Zaten yeterince figüran oldum bu sayfalarda çaresiz
Ýlk defa bir þiirde baþrol oynama fýrsatý bulmuþum
Hem de iksirini aç i mgelerin çaldýðý bir Salý gününde

Ýþte öyle bir günde
Yani eðer o gün çarþambaysa da Salý olsun
Hangi günse Salý olsun
O odanýn içinde ben – biraz ürkekmiþim gibi
Öyle bakýnýrken onun salkým saçak kitaplarýna
Yani iþte bir de müzik – keskin dumaný gözlerimde gezinen
Hugh laurie çalsýn – ben akustik görevi yapayým çarpan kalbimle
“balina beni yuttu” olsun þarkýnýn adý
Yutarsa da yutsun – yeter ki okyanusumda
Yeter ki bildik bir günah oyunbozanlýk yapmasýn o günde
O , ben ve Salý, bir çemberin içindeyken
Çemberi içerden kendimize kapatýp ve kilitleyip


Suskun rüzgar böyle kokmalý iþte, salýdan salýnan terime
Öyle miydi gerçekten
Yirmi dört saatlik rüya aslýnda on saniyede mi geçiyormuþ meðer
Kirpiklerimin arasýnda sýzan Salý renkli bir düþ gibi
Kaygýlardan uzak – kaygýsýzca akarken
Dikenler bir hayallik acýtmama kararý almýþlar sanki
Güller bir geceliðine yaprak dökmeme kararý almýþ sanki
Sanki ben o upuzun kýrmýzý sözcüklerin üstünde yürüyen
Ünlü ve biraz daðýnýk bir cümleymiþim gibi-
Yürüyorum sonuna doðru uykularýmýn – ay kapýmý çalmadan
Yürüyorum kucaðýmda sadece benim büyüttüðüm bir Salýyla
Sýzýlarýmdan gelen tehdit mektuplarýný bile umursamadan…

Oktay Coþar


Sosyal Medyada Paylaşın: