Koruk Bir Tat

Gün çekilirken üzerimizden,
Koruk bir tat kalýrdý dudaklarýmýzda…

Düþerdi
Ölümün karanlýk yüzü
Geçerdi
Çalýnmýþ hayatlar bir bir gözlerimden
Susardým…

Vurgun yemiþ
Bir kadýn þarký söylerdi içimde
Yaþarken
Yüreðimde hançerlenmiþ bir kara,
Ateþinde yanýp
Arýnacaðým günahlarýmdan
Kýrýlma noktasýna üç kala…

Secde ettiðim aþk aþkýndý
Kanardý kesik olmayan yaralarým
Ne kadar gömsen de
Örtülmezdi sevdanýn üstü toprakla…

Dipsiz kuyuda yaþarken hiçliðimi
Ömre bedel yüreðinde aþký içip
Ýsmini bilmediðim bir kentte doðardým yeniden
Karlar dudaðýmdaki çýðlýðýma sus iken
Sana ait gözyaþlarým süzülürdü yanaklarýmdan

Tutuklu olan mutluluðumuzdu
Zindanlarýn
Müebbet inde
Ayný raydaydý gidiþatýmýz

Artýk

Yeminleri mýhlýyorum sensiz gecelerime
Kýrýlmadan kalemim
Ýçimdeki kýrýlma noktasýna beþ kala
Çalma karaya dair ne varsa
Yazýyorum satýrlara

Pusu kurmuþçasýna vuruyor gözlerin
Kaçýþ yok menzilinden
Bitiyorum her vurduðunda

Sensiz aldýðým her nefes kirli bana…





Canan Korkmaz



Sosyal Medyada Paylaşın: