Yoktunuz

Yok bayým,
Ayný yöne bakar gibiyse de gözlerimiz
Gördüðümüz resim farklý.
Siz
Aþkýn tanýmýný lügatlerden okumuþsunuz.
Ben damarlarýmdan geçirdim
Akýttým yollarýnýza,
Rengine kýrmýzý deyip geçtiniz.

Size sarýldýðým gecelerde ne kadar yoktunuz aslýnda.
Ýzlerken dudaklarýnýzdan çýkan soluðunuzu
Gözlerinizin miminde görmek istedim aþkýnýzý.
Aþkýn en saf haliydi o nefesleriniz,
Belki uykuda olmanýzdan
Ayýkken hiç hissettiremediniz…

Susa büründüðünüz günlerde
Sabýr zikrettim,
Ha gayret az daha diye diye…
Temassýz olmadý ayaklarým yerlerden hiç.
Mutluluk oyununu
Taktým vitese,
Sürdüm çakýllý yollara kandýrarak kendimi.
Kalbim yese de, beynim yemedi bu oyunu
Çýkmaz sokaklara saptý yönünü…

Zordu bayým…
Sizle baþlayan günü
Sesinizi bile deðdirmeden uzatmak yeni güne.

Zordu zor
Siz bu kadar yokken taþýmak aþkýnýzý yüreðimde…

Oysa ben,
Zamansýz açmak istemiþtim kollarýnýzda.
Olmadýðýnýzda bile,
Ýçimdeki o küçük kýzýn
Coþkusunu yollamak,
Arnavut kaldýrýmlarýna çizdiði sek sekte,
Gökyüzünü kucaklarken
Size dinletmek istemiþtim þarkýlarýný…

Ama siz
Hep yoktunuz
Bilebilseydiniz keþke
Aslýnda ne çoktunuz…




Canan Korkmaz



Sosyal Medyada Paylaşın: