Ben senin güzelliðinde doðdum, Baðrýna bastýn,beni doyurdun. Huzuru buldum Seydi Suyu’nda, Seyrederek nazlý akýþýný. Gönlüm huzurla dolardý, Fidanlýk bayýrýnda, Yüksekten seyrederken seni. Ne güzel insanlarýmýz vardý, Güler yüzlü,sevecen. Gönülleri zengin, Kavga nedir bilmeyen. Yoksulduk fakat mutluyduk, Yarýnlardan umutluyduk. Düþümüz gerçek oldu okuduk. Yurdun dört tarafýna savrulduk. Ama gönlümüzde hep seninle olduk. Sana sevdalýyýz,hep gurur duyduk. Sen yar idin gönlümüzde, Bizi baðrýna basan. Sen dað idin gözümüzde, Eteðinde sýðýnacak. Solsa da aðaçlarýn, Bilirdik yine yeþillenecek. Uzakta olsak senden, Bilirdik yine gelinecek. Biz sensiz, Sen bizsiz olamayýz.
16.01.2012 Adil ÜREKSOY ’Adil’ce’
Sosyal Medyada Paylaşın:
üreksoy mobilya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.