OKULUMDAN ANILAR
Nasýl bir duygudur ki,
Kýrk yýldýr içimizde yanýyor.
Sað olanlar bilir ki
Gidenler özlemle anýlýyor.
Ýlk geliþimi hatýrlarým hep,
Çölde kaybolmuþ gibiydim,
Bilemiyorum nasýl kayýt oldum acep.
Sersemlemiþ tavuk gibiydim.
Günler geceleri kovaladý,
Sevmeye baþladým bu mekaný.
Ýçimde yeni bir dünya baþladý,
Dindi kalbimin afakaný.
Her an anarým müdürüm sizi,
Hep sizin gibi olabilirmiyim derdim,
Silinmesin dedim izi,
Soy ismini çalýp kýzýma verdim,
Otoriterdi müdürümüz Tahsin Aygün
,’’Lakayt ya evladým’’ diyen sesiyle,
Güzel geçiyordu her saniye,her gün.
Halil öðretmenimizin neþesi ile.
Aklýmdan hiç çýkmaz pirinç öðüdü,
Öðretmenimiz Seyfi Beþe’nin,
Anaç yürekliydi Hatice Ketin,
Arkadaþ gibiydi Ýbrahim Menteþ,
Kadriye hocamýz hala bir melek,
Ali Demircioðlu’nu mümkün mü sevmemek.
Sýtký Fýrat hocamýzý dünya sevmiþ,
Olur mu onu övmemek.
18.04.2014
Adil ÜREKSOY
’’Adil’ce’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
üreksoy mobilya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.