BİLİNMİYOR
Geldiðimiz noktada duramýyoruz,
Her zaman yarýnlara yol alýyoruz,
Bazan da durup bir çýkýþ arýyoruz,
Yollar ne zaman bitecek bilinmiyor.
Bazan sevdalarla,bazan hüzünlerle,
Bazan yazlar ile,bazan hazanlarla,
Bazan yaslar ile,bazan da hazlarla,
Yüzler ne zaman gülecek bilinmiyor.
Sürükleniyoruz,tutunmuþuz dala,
Ne zaman bineceðiz bilinmez sala,
Çoðumuz muhtaç iken dünyada çula,
Yakasýz gömleðin sýrrý bilinmiyor.
Üreksoy kendi halinde,bazan þaþkýn,
Göz yaþlarý bir sel gibi olmuþ taþkýn,
Yüreðimi kavuran o sonsuz aþkýn,
Ne zaman son bulacaðý bilinmiyor.
13.01.2012
Adil ÜREKSOY
’Adil’ce’
Sosyal Medyada Paylaşın:
üreksoy mobilya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.