Astarý yýrtýlmýþ bir kere kimliðimin
bildiðim
uzun yorucu yollarýn kaþifiyim
avuçlarýmda
boþluklara tutunmanýn nasýrý
içime iþlemiþ hüznün sarýsý
temize çekmek isterken
tüm hatalarýmý
kara mürekkeplere bulamýþým
içine de biraz gözyaþý katmýþým
soluksuz tükeniþler,
körmüþ gözler
ondanmýþ hep bu yitiþler
kýsa tenefüslerimde
ateþ bahçelerinde salýnmýþým
zil çalmýþ
duymamýþým
ne çok sevmiþim
ne çok inanmýþým
þimdi
ruhumun musalla taþýnda
uzanýyor hepsi boylu boyunca
sarhoþ olup
yalpalamýþým, yaþam çizgisinin üzerinde
çok uzun yýllar boyunca
gerçeðe inat
düþlere dalmýþým
sonra aniden uyanmýþým
suskularýn þiddetindenmiþ saðýrlýklar
çok sevmektenmiþ
yaþamdaki en büyük aldanýþlar
beni tutamayýþýndan anlýyorum
þimdilerde, titriyor elleri de umutlarýmýn
itmeyin beni
çünkü,
eþiðindeyim karanlýklarýn
( Dilek KARSLIOÐLU )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.