çocukluk yýllarýnýzla yüzleþin
fâni duygular nefrete dönüþmeden
ruhani melekler mahcupluðunuzu görmeden
öz diliyle haykýrmaya baþlayýn kalbin iz(in)den
ebedi umutlarýn ötesinde birer fâni gölgesiniz
o kurtuluþ anýný bekleyen boz bulanýk
zeval bir dönüþle muþtulanmýþ insanlarsýnýz
yükselir harlý ateþe gözleriniz
enginleri tuttu sanýrsýnýz ellerinizin
feza darlaþýr ram olur münzevi gidiþe
bulutta temizlenir kara baðlayan yüreðiniz
ürperir her lahza yansýr ölüm ýþýkla
zamansýz düþer mukaddes beka’ya
bir beyazdan siyah’a ram olan insanlarsýnýz!
bir sitem yumaðý hain nefsimi zorlarken
isyan dehlizinde maðrur o sýrlý kinim
Hakkýn divanýnda hicabýn vehmini buldu
sonsuz bir aþktý koþtuðum billurdan topraklara
gözlerimde alev deryalarý söndürdüm
damlasýyla silindi çehremden kibir
tevazüne açýldý affýna sýðýndým Allah’ýn
hayali doldurdu gönlümü donandým þefkatiyle
heveslerim vurgun tutkun kaldý ebedi bestesine
sürüldüm kýyýsýna o âf sofrasýnýn
gözyaþlarým coþtu ýrmak gibi
her sükût güzelliðe derlendi
o gün bugün iþte
her yer tan vakti gibi
puslu ve dumanlý
ýþýklarý söndü
alýverin atýverin
yoksunluðumun güncesine
dostluðunuzu
yorgun gözlerimden boþalýrken yýllarýn kederi
her geceye Fatiha ile baþladým
yandým yandým
hep o muhabbetiyle yandým;
Rahmani meleklerin
yüksünmeden hiçbir insana
hakkýmý armaðan ettim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.